انواع اطفای حریق دیتا سنتر

اطفاء حریق در دیتا سنتر می تواند مشکل ساز باشد. شما نیار به یک راه حل سریع دارید تا از دارایی گران قیمت خود محافظت کنید، اینجاست که سیستم اطفاء اهمیت پیدا می کند.
سیستم های عامل پاک و گاز های خنثی (Inert Gas) معمولا برای خاموش کردن حریق در مراکز دیتا سنتر ها استفاده می شوند. همانطور که می دانیم برای وقوع یک حریق سه عنصر منبع گرما، اکسیژن و سوخت ضروریست. معمولا عامل های اطفای پاک و گازهای اینرت بر یکی از این عناصر تاثیر و یا آنرا حذف می کند و به این طریق حریق را از بین می برند . معمولا عامل های پاک منبع گرما را از بین می برد و گازهای بی اثر اکسیژن را حذف می کنند.
اگر سیستم اطفاء حریق به درستی طراحی شده باشد، قبل از آسیب و از بین رفتن تجهیزات مهم، حریق را مهار می کند.

کدام سیستم اطفاء حریق برای دیتا سنتر شما بهترین است ؟

موارد مختلفی می توان تاثیر گذار باشند.

آیا فضای خالی جهت قرار گیری تجهیزات در دسترس دارید؟
گاز های خنثی (Inert Gas) ممکن است برای تاسیسات شما خوب عمل کند و عملیات اطفاء حریق بهتری نسبت به هالو کربن یا سایر سیستم های پاک گازی به علت غلظت بیشتری ارایه دهند. ولی از آنجایی که سیستم گاز بی اثر به تجهیزات بیشتری نیاز دارد، فضای بیشتری برای ذخیره آن نیاز است.
سیستم اطفای گازی FM200 نوعی از گاز بی اثر اطفاء حریق می باشد که بعد از اطفاء نیاز به تمیز کردن ندارد و اثری از آن باقی نمی ماند. این گاز معمولا در مراکز دیتا سنترها به همراه سیستم اعلام حریق VESDA ( دستگاه تشخیص دود زود هنگام) استفاده می شود این نوع سیستم با نمونه گیری از هوا ، دود را خیلی سریع تشخیص می دهد.

آیا فضای مورد نظر شما محصور است؟
گازهای بی اثر و عامل های اطفای پاکیزه نیاز به فضای محصور دارند. برای یک اطفاء خوب، هر دو نیاز به یک غلظت خاص دارند .
علاوه بر این، گاز بی اثر می تواند برای انسان خطرناک باشد زیرا اکسیژن فضا را کاهش می دهد. اگر فضا بسته نشده باشد، ممکن است یک سیستم مبتنی بر آب در نظر بگیرید.
آیا وجود یک سیستم تشخیصی پیش از اقدام انتخاب بهتری است؟
سیستم های تشخیصی پیش از اقدام برای مراکز داده، اتاق های سرور و اتاق های رایانه به خوبی کار می کنند. سیستم قبل از فعال شدن عملیات اطفا نیاز به ارسال هشدارهای لازم به صاحبان و افراد مرتبط را بر عهده دارد.
سه نوع مختلف از سیستم های تشخیص پیش از اقدام وجود دارد.
بدون اتصال (Non-interlock): یک شیر یا همان ولو توسط یک سیستم تشخیصی مانند اسپرینکلر که با گرما فعال می شود و سیستم اطفا را فعال می کند.

تک اتصال (Single-interlock): یک آشکار ساز تشخیص حریق اقدام به باز کردن شیر آب اصلی می شود و آب را وارد سیستم لوله کشی می کند. سپس اقدام به فعال کردن اسپرینکلر می شود.
سیستم های تشخیصی پیش از اقدام برای همه شرایط ایده ال نیستند. آنها محدودیت های از پیش تعیین شده ای دارند. هرگونه تغییر آینده ای که باید ایجاد شود باید با سیستم تشخیص هماهنگ شود.