فرودگاه ها و آشیانه هواپیما
میلیون ها نفر از مسافران هوایی که هر روزه از طریق فرودگاه ها مسافرت می کنند نیاز به بالاترین سطح ایمنی و امنیتی دارند لذا همه فرودگاه های بزرگ بین المللی به منظور بهبود سیستم های امنیتی و ایمنی خود برنامه های بلند همتی را آغاز کرده اند.
حرکت مداوم مردم و کالاها، انجام عملیات های غیر مجاز و خرب، اعمال تروریستی و یا جنایتکارانه را برای هر کسی آسان می نماید. تهدیدات فوق می تواند در هر زمان و مکانی اتفاق بیافتد بنابراین اپراتورهای فرودگاه ها به دنبال رویکردهای جدید جهت مقابله با خطرات امنیتی جهانی و بهبود محافظت در برابر این تهدیدات هستند.
ایمنی وامنیت فرودگاه ها اشاره به تکنیک ها و روش های مورد استفاده در حفاظت از مسافران، کارکنان و هواپیما از آسیب های مخرب، تصادفات، جرم و جنایت و تهدیدات دیگر دارد. مهم ترین بخش های فرودگاه که باید مورد ارزیابی دقیق قرار گرفته و پس از بررسی و یافتن چالش های مخصوص راهکار مناسب ارائه گردد. ما از اهمیت بحث تامین امنیت و ایمنی فرودگاه ها آگاهی کافی داشته و راه کارهای خود را منطبق بر پیشرفته ترین و کاربردی ترین تکنولوژی ها بر اساس استانداردهای بین المللی ارائه می دهیم. در این موردیک مقاله کامل بنویس که علت لازم بودن سیستم های اعلام حریق و اطفای حریق را در این محیط ها عنوان کند.
اهمیت استفاده از سیستم های اعلام و اطفای حریق در فرودگاه ها و آشیانه هواپیما
- حفظ امنیت مسافران و کارکنان: اعلام حریق و اطفای حریق به معنای دادن اطلاعات به مسافران و کارکنان در مورد وقوع حریق و اجرای اقدامات امنیتی و ایمنی است. این اطلاعات از اهمیت بالایی برخوردارند زیرا به مسافران و کارکنان اجازه میدهند تا به سرعت و به طریق منظم از محل خطر فرار کنند و به اماکن ایمن منتقل شوند.
- جلوگیری از گسترش حریق: در صورت وقوع حریق، سیستمهای اعلام حریق به سرعت به مرکز کنترل فرودگاه اعلام میکنند تا اقدامات اطفای حریق به طور فوری آغاز شود. این اقدامات شامل فعالسازی آبپاشها، اعلام و توزیع مواد اطفاء حریق و اجرای دستورالعملهای امنیتی مربوط به حریق است. این اقدامات باعث کاهش خسارات و خطرات بیشتر از حریق میشوند.
- اطمینان از رعایت استانداردهای ایمنی: سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق مطابق با استانداردهای بینالمللی ایمنی و امنیتی طراحی و اجرا میشوند. این استانداردها شامل دستورالعملها و تجهیزات مورد نیاز برای حفظ امنیت و ایمنی در مواجهه با حریق میباشند.
- حفظ عملکرد فرودگاه: در صورت وقوع حریق و عدم وجود سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق، فرودگاه ممکن است به طور کامل بسته شود یا عملکرد آن مختل شود. استفاده از سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق باعث میشود تا فرودگاه به طور مداوم و با اطمینان عمل کند و همچنین از ایجاد تأخیرهای غیرضروری در حرکت مسافران و هواپیماها جلوگیری شود.
- با توجه به اهمیت بالای امنیت و ایمنی در فرودگاهها، سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق به عنوان یکی از مهمترین عوامل حفظ این امنیت و ایمنی مورد توجه و سرمایهگذاری قرار میگیرند.
- پاسخ به تهدیدات جدید: با پیشرفت فناوری و تغییرات در روشهای حمل و نقل و امنیت، تهدیدات جدیدی نیز به وجود میآیند. سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق باید به طور مداوم به روز رسانی شده و با تهدیدات جدید مواجه شده و مقابله کنند. این امر اطمینان میدهد که فرودگاهها همواره با بالاترین سطح امنیتی و ایمنی ممکن عمل میکنند.
- افزایش اعتماد عمومی: وجود سیستمهای قوی اعلام حریق و اطفای حریق در فرودگاهها به مسافران و کارکنان اعتماد میدهد که در صورت وقوع حریق، اقدامات لازم برای حفظ ایمنی آنها به طور سریع و موثر انجام خواهد شد. این اعتماد عمومی از اهمیت بالایی برخوردار است و باعث افزایش رضایت و ترجیحات مسافران در انتخاب فرودگاه برای سفر میشود.
- رعایت قوانین و مقررات: در بسیاری از کشورها، فرودگاهها موظف به رعایت قوانین و مقررات امنیتی و ایمنی هستند. وجود سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق به عنوان یکی از اصول اساسی این قوانین محسوب میشود و عدم رعایت آنها میتواند منجر به جریمه و حتی ممنوعیت فعالیت شود. بنابراین، این سیستمها به عنوان یکی از الزامات قانونی برای فعالیت فرودگاهها محسوب میشوند.
انتخاب سیستمهای اطفای حریق
انتخاب سیستمهای اطفای حریق بستگی به عوامل مختلفی دارد از جمله ابعاد و نوع فرودگاه، نوع ساختمانها و تجهیزات موجود، ظرفیت مالی، قوانین و مقررات محلی، و نیازهای خاص هر فرودگاه. اما در کل، سیستمهای اطفای حریق زیر میتوانند به عنوان گزینههای مناسب در فرودگاهها مدنظر قرار گیرند:
- سیستمهای اسپرینکلر: این سیستمها شامل لولهها و اسپرینکلرهایی هستند که آب یا مایع اطفای حریق را به صورت اتوماتیک در مواقع بحرانی منتشر میکنند. این سیستمها برای فضاهای بزرگی که نیاز به پوشش گستردهای دارند، مثل اتاقهای پرواز و ترمینالها، مناسب هستند.
- سیستمهای کربن دیاکسید (CO2): این سیستمها از گاز CO2 برای اطفای حریق استفاده میکنند. زمانی که حریق شناسایی میشود، CO2 به طور اتوماتیک منتشر میشود تا اکسیژن را از محیط حذف کند و حریق را خاموش کند. این سیستمها برای فضاهایی با احتمال وقوع حریق با مواد سوختنی، مانند انبارها و اماکن نگهداری کالاها، مناسب هستند.
- سیستمهای پنجرههای تنفسی (Smoke Control Systems): این سیستمها به منظور افزایش اطفای حریق و کاهش گسترش دود در ساختمانها طراحی شدهاند. آنها با استفاده از پنجرهها و سایر روشهای تهویه هوا، دود را از فضاهای داخلی فرودگاه اخراج میکنند و به افراد فرصت میدهند تا به طور ایمن خارج شوند.
- سیستمهای فوم اطفای حریق: این سیستمها از فوم اطفای حریق برای خاموش کردن حریق استفاده میکنند. فوم اطفای حریق میتواند برای ساختمانها و اماکنی که حفظ کالاها و تجهیزات حساس مهم است، مانند انبارها و تأسیسات فنی، مناسب باشد. هر کدام از این سیستمها مزایا و محدودیتهای خود را دارند و انتخاب بهترین گزینه بستگی به نیازها و شرایط خاص هر فرودگاه دارد.
نتیجه گیری
به طور خلاصه، سیستمهای اعلام حریق و اطفای حریق در فرودگاهها نقش بسیار حیاتی در حفظ امنیت و ایمنی مسافران، کارکنان، و سایر افراد مرتبط دارند. این سیستمها به اطمینان از اجرای اقدامات سریع و موثر در صورت وقوع حریق کمک میکنند و به عنوان یکی از اصول اساسی در طراحی و اجرای فرودگاهها در سطح جهانی مورد توجه و استفاده قرار میگیرند.